اکبر جابری؛ زکیه منزلی
چکیده
هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیرسواد رسانه‌ای بر خودکنترلی هواداران فوتبال در فضای مجازی با توجه به نقش میانجی سرمایه فرهنگی بوده است. پژوهش حاضر یک مطالعة کمی، مقطعی و همبستگی بوده که به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل هواداران فوتبالی بودند که در فضای مجازی حضور فعالی داشتند. 388 نفر از هواداران تیم‌های لیگ برتر ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیرسواد رسانه‌ای بر خودکنترلی هواداران فوتبال در فضای مجازی با توجه به نقش میانجی سرمایه فرهنگی بوده است. پژوهش حاضر یک مطالعة کمی، مقطعی و همبستگی بوده که به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل هواداران فوتبالی بودند که در فضای مجازی حضور فعالی داشتند. 388 نفر از هواداران تیم‌های لیگ برتر فوتبال ایران بر اساس جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. پس از توزیع پرسشنامهها، تعداد 388 پرسشنامه بصورت کامل و صحیح تکمیل و گردآوری گردید و جهت آزمون فرضیات تحقیق از آزمون مدلیابی معادلات ساختاری (PLS) استفاده شد. یافتهها نشان داد که سواد رسانه‌ای هم بر خودکنترلی (394/0=β) و هم بر سرمایه فرهنگی (399/0=β) هواداران فوتبال در فضای مجازی تاثیرگذار بوده است. همچنین، بخشی دیگر از یافتههای پژوهش نشان داد که تأثیر سرمایه فرهنگی بر خودکنترلی هواداران فوتبال در فضای مجازی معنادار بوده (337/0=β) و از طرف دیگر، سواد رسانه‌ای بر خودکنترلی هواداران فوتبال در فضای مجازی با نقش میانجی سرمایه فرهنگی تاثیر معناداری داشته است (221/0=β). مقدار شاخص GOF نیز حاکی از برازش مطلوب مدل پژوهش بوده است.
عابد محمودیان؛ سعید صادقی بروجردی؛ مجتبی قاسمی سیانی؛ آکو ابراهیم فقی محمود
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش تعدیل‌کنندگی استفاده از اینستاگرام در رابطه بین درگیری با تیم، وابستگی و وفاداری هواداران بود. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی–همبستگی بوده و جامعۀ آماری شامل کلیۀ دانشجویان هوادار تیم فوتبال پرسپولیس در دانشگاه کردستان بودند که420 نفر از آنها به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از پرسشنامه‌های ابعاد درگیری ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش تعدیل‌کنندگی استفاده از اینستاگرام در رابطه بین درگیری با تیم، وابستگی و وفاداری هواداران بود. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی–همبستگی بوده و جامعۀ آماری شامل کلیۀ دانشجویان هوادار تیم فوتبال پرسپولیس در دانشگاه کردستان بودند که420 نفر از آنها به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از پرسشنامه‌های ابعاد درگیری ورزشی از کایل و همکاران(2003)، وابستگی از فانک و جیمز(2006)، وفاداری از بائر و همکاران(2008) استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن به وسیله متخصصان و همسانی درونی آنها از طریق آلفای کرونباخ تأیید و برای آزمون فرضیات از مدل معادلات ساختاری و رگرسیون خطی استفاده گردید. نتایج نشان داد که درگیری با تیم با ضریب رگرسیون 0/24 بر وابستگی به تیم و متغیر وابستگی به تیم نیز با با ضریب رگرسیون 0/50 بر وفاداری هواداران اثر مثبت و معناداری دارد. همچنین متغیر درگیری با تیم بدون حضور استفاده از اینستاگرام به میزان 14 درصد از واریانس وابستگی به تیم را پیش‌بینی می‌کند و این مقدار در حضور استفاده از اینستاگرام به میزان 3/5 درصد یعنی برابر با 17/5 درصد افزایش می‌یابد به لحاظ نظری نتایج این پژوهش کاربرد شبکه اجتماعی اینستاگرام و اهمیت تولید محتوای مجازی در استراتژی‌های بازاریابی تیم‌های ورزشی را برجسته می‌کند. به لحاظ عمی، به مدیران تیم‌های ورزشی پیشنهاد می‌شود، با تقویت روابط خود با هواداران از طریق اینستاگرام، افزایش احتمال درگیری، وابستگی و وفاداری هواداران خود را فراهم سازند.