نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دکترای مدیریت ورزشی، دانشگاه تهران
2 استادیار مدیریت ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه
3 دانشجوی دکترای مدیریت ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه
چکیده
هدف از انجام این تحقیق بررسی تطبیقی تجارب دیپلماسی ورزشی کشورهای منتخب و مقایسه آن با جمهوری اسلامی ایران بود. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی است که با توجه به ماهیت و نوع مطالعه که بررسی تطبیقی است از روش مطالعه تطبیقی جرج بردی استفاده شد. کشورهای بررسی شده در بخش تطبیقی پژوهش شامل آمریکا، آلمان، فرانسه، ژاپن، انگلستان و جمهوری اسلامی ایران است. علت انتخاب کشورهای مذبور فعالیت‌های موفق و سازماندهی مناسب آن‌ها به عنوان کشورهای پیشرو در حوزه دیپلماسی ورزشی بوده است. اطلاعات مورد نظر این کشورها از طریق جستجو در وب‌سایت‌ها، مقالات علمی، تحقیقات داخلی و خارجی، کتب مرتبط، اسناد، شواهد و مدارک جمع‌آوری گردید. همچنین برای بررسی وضعیت کنونی دیپلماسی ورزشی در ایران نیز از طریق مصاحبه با اساتید، نخبگان و صاحب‌نظران در حیطه دیپلماسی جمع‌آوری شد. جامعه آماری پژوهش، مدیران عالی‌رتبه سیاسی- ورزشی کشور بودند که در عرصه ورزش و سیاست سوابق مدیریتی و اجرایی داشتند. نمونه آماری 12 نفر از نخبگان بودند که به صورت نمونه‌گیری در دسترس و به شیوه گلوله‌برفی انتخاب شدند. یافته‌های تحقیق نشان داد که در کشورهای پیشرو در حوزه دیپلماسی ورزشی، در سطح کلان فعالیت‌های بسیاری انجام گرفته است که این فعالیت‌ها در سه دسته نهادهای فعال دیپلماسی ورزشی، اولویت‌‌های دیپلماسی ورزشی و اقدامات انجام شده برای تقویت این دیپلماسی طبقه‌بندی شدند. بررسی وضعیت دیپلماسی ورزشی ایران نشان‌دهنده عدم برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری لازم با رویکرد دیپلماسی ورزشی در کشور بود. لذا می‌توان گفت از آنجا که تعیین خط‌مشی سیاست خارجی هر کشور از متغیرهای متعددی تأثیر می‌پذیرد، جمهوری اسلامی می‌تواند با الگوبرداری از کشورهای موفق از دیپلماسی ورزشی به مانند ابزاری تسهیل‌کننده برای اجرای سیاست خارجی استفاده کند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
A Comparative Study of Sports Diplomacy Practices and Experiences in Islamic Republic of Iran and Selected Countries
نویسندگان [English]
- Aminreza Bakhshi Chenari 1
- Shirin Zardoshtian 2
- Hossein Mohammadi Jame 3
1 Ph.D. of Sports Management, University of Tehran
2 Assistant Professor of Sport Management, University of Razi , Kermanshah
3 Ph.D. Student Sports Management, Islamic Azad University of Kermanshah Branch
چکیده [English]
The purpose of this study was to review the experiences of sports diplomacy in selected countries and compare them with Islamic Republic of Iran. The method of this study is descriptive-analytical which according to the type of study, George Berdy comparative study method was used. Countries surveyed in the comparative research section include USA, Germany, France, Japan, United Kingdom and Islamic Republic of Iran. The reason for selecting the countries mentioned is their successful activities and proper organization as the leading countries in the field of sports diplomacy. Information from these countries was gathered through searches of websites, scientific articles, and research inside and outside of Iran, related books, documents, and evidences. It was also collected through interview with diplomats, professors, experts and stakeholders in the field of sports diplomacy in Iran. The statistical population of the study consisted of senior political-sport managers of the country who had managerial and executive records in the field of sport and politics. The statistical sample consisted of 12 elites who were selected by available sampling and snowball method. The result showed that in the leading countries in the field of sports diplomacy, many activities were carried out at macro level, which were classified into three categories of active sports diplomacy institutions, sports diplomacy priorities and measures taken to enhance this diplomacy. The situation of Iran sports diplomacy indicates that there is no proper planning and policy making with the approach of sports diplomacy in the country. Therefore, it could be declared that since the determination of each country's foreign policy is influenced by many variables, the Islamic Republic can use sports diplomacy as a facilitating tool for foreign policy implementation by modeling successful countries.
کلیدواژه‌ها [English]
- Sport Diplomacy
- Comparative Comparison
- Selected Countries
2. Bakhshi Chenari, A.R. (2018). The Role of Sport Diplomacy in the Foreign Policy of the Islamic Republic of Iran. Ph.D thesis University of Tehran. 133. (Persian)
3. Bakhshi Chenari, A.R., Goodarzi, M., Sajjadi, S.N., & Jalali Farahani, M. (2019). Providing strategies for empowerment and promotion of diplomacy in foreign policy of the Islamic Republic of Iran. Scientific Journal of Communication Management in Sports Media, 23(6), 80-90. (Persian)
4. Bakhshi Chenari, A. R., Goodarzi, M., Sajjadi, S.N., & Jalali Farahani, M. (2019). Identify and Prioritize the Effective Factors of Sport Diplomacy Development in Islamic Republic of Iran’s Foreign Policy. Journal of Sport Management and Development.DOI: 10.22124/jsmd.2019.12744.1983. (Persian)
5. Feizabadi, M. S., Khabiri, M., & Hamidi, M. (2013). The Relationship between the Success of Countries at the Guangzhou 2010 Summer Asian Games and Demo-economic Factors. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 8(2), 369- 374.
6. Fullerton, J., Abdi, K., Talebpour, M., Ranjhesh, M., & Nooghabi, H. (2018). Converting sports diplomacy to diplomatic outcomes: introducing a sport diplomacy model. International area studies review, 21(4), 365-381.
7. Ghorbani, N (2013). The Challenges of Iranian Public Diplomacy in the Persian Gulf Region (Case Study: Bahrain and Iraq). Faculty of Law and Political Science, University of Tehran. P 34. (Persian)
8. Grix, J., & Houlihan, B. (2014). Sports Mega‐Events as Part of a Nation's Soft Power Strategy: The Cases of Germany (2006) and the UK 2012. The British Journal of Politics & International Relations, 16(4), 572-596.
9. Kobireski, M.M. (2017). Sport diplomacy of Norway. International studies.interdisciplinary & cultural journal, 20(1), 131-146.
10. Lanzac, A., & Blain, C. (2011). Weapons of Mass Diplomacy. London New York: SelfMadeHero Abrams, 16(3),113-129.
11. Murray, S., & Pigman, G. A. (2014). Mapping the relationship between international sport and diplomacy. Sport in Society, 17(9), 1098-1118.
12. Pamment, J. (2014). The 2012 Olympics and Its Legacies: State, Citizen, and Corporate Mobilizations of the Olympic Spirit. International Journal of Communication, 8 (19). 2578- 2596.
13. Peymanfar, M. H. (2016). Developing a strategic model for the development of sport diplomacy in the Islamic Republic of Iran. Ph.D thesis. Kharazmi University. Faculty of Physical
Education and Sport Sciences. (Persian)
14. Rasekh, N., & Javadipour, M. (2017). The role of sport and the development of sport diplomacy in advancing socio - cultural policies and foreign relations of the Islamic Republic of Iran. Sports Management Journal, 9(4), 599-804. (Persian)
15. Reiche, D. (2014). Investing in sporting success as a domestic and foreign policy tool: the case of study of Qatar. Internatinal journal of sport policy and politics, 7(4), 489-504.
16. Roeder Jr, L. W., & Simard, A. (2013). Information and Knowledge Management. In Diplomacy and Negotiation for Humanitarian NGOs. Springer New York, 17(9), 99-136.
17. Shariati Feizabadi, M., & Nazemi, M. (2017). Designing the Concepts of the Peaceful Culture Culture in the Development of International Relations (Case Study of the Presidential Perspective on The World Without Violence and Extremism). Journal of Social Cultural Strategy, 24(6), 163-188. (Persian)
18. Zolfaghar zadeh, M.M., Hajari, M., & Hamidi, M (2015). Experience in the world of science and technology diplomacy; exploring the institutions, priorities and actions of a select few countries. Journal of Science and Technology. 5(1), 63-83. (Persian)
)