روابط عمومی ورزشی
شفق ابوالقاسمی آتانی؛ مهرداد محرم زاده
چکیده
چکیده
هدف از این پژوهش شناسایی عوامل و ارائه چارچوب مفهومی بکارگیری نوآوری دیجیتال برای ارتقای کاربری و بُرد مقصدهای گردشگری ورزشی کشور بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد مضمون (کلارک و براون، 2006) انتخاب شد. مشارکت کنندگان پژوهش شامل صاحب‌نظران علمی (اساتید و پژوهشگران دانشگاهی مدیریت ورزشی) و صاحب‌نظران اجرایی (مدیران، مشاوران ...
بیشتر
چکیده
هدف از این پژوهش شناسایی عوامل و ارائه چارچوب مفهومی بکارگیری نوآوری دیجیتال برای ارتقای کاربری و بُرد مقصدهای گردشگری ورزشی کشور بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد مضمون (کلارک و براون، 2006) انتخاب شد. مشارکت کنندگان پژوهش شامل صاحب‌نظران علمی (اساتید و پژوهشگران دانشگاهی مدیریت ورزشی) و صاحب‌نظران اجرایی (مدیران، مشاوران و کارشناسان سازمان-ها و کسب‌وکارهای گردشگری ورزشی) موضوع پژوهش بودند. تعداد نمونه بر حسب رسیدن به اشباع نظری 18 نفر انتخاب گردید. نمونه‌گیری نیز به روش نظری (قضاوتی) و بر مبنای تخصص، تجربه و مسئولیت صاحب‌نظران انجام شد. ابزار پژوهش مصاحبه اکتشافی نیمه هدایت شده بود.جهت تحلیل یافته‌ها از روش کدگذاری مفهومی چهار مرحله‌ای با رویکرد تحلیل مضمون استفاده شد. مضامین مستخرج شامل 5 مضمون کلی، 11 مضمون اصلی، 29 مضمون فرعی و 135 کد محوری بود و براساس آن شبکه مضامین ترسیم گردید. مضامین کلی شامل؛ این شبکه مفاهیم جریان روابط و زنجیره عوامل؛ پیشران‌های محیطی تحول دیجیتال در خدمات گردشگری ورزشی، ظرفیت سیستمی نوآوری در گردشگری ورزشی، دیجیتالی‌سازی سیستم کسب وکار در مقاصد گردشگری ورزشی، ارتقای کاربری فضاهای تفریحی ورزشی و توسعه برد گردشگری فضاهای تفریحی ورزشی را در بر می‌گیرد. براساس یافته‌ها می‌توان گفت که بکارگیری نوآوری مبتنی بر تحول دیجیتال برای ارتقای کاربری و بُرد مقصدهای گردشگری ورزشی کشور یک فرایند چندسطحی و چندبعدی است که از طریق زمینه‌یابی محیطی و ظرفیت‌سازی سیستمی به ظرفیت و سازوکارهای اجرایی حاصل می‌شود. از این رو پیشنهاد می‌شود چارچوب ارائه شده برای تحلیل و برنامه-ریزی در تحول صنعت گردشگری ورزشی مورد استفاده قرار بگیرد.
مهارت های ارتباطی در ورزش
ابوالفضل گرامی؛ سید احسان امیر حسینی؛ فرهاد راد
چکیده
هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل توسعه گردشگری ورزشی هوشمند با اینترنت اشیاء در ایران بود. روش پژوهش، ترکیبی، اکتشافی و متوالی (کیفی- کمّی) بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل اساتید دانشگاهی آشنا با اینترنت اشیاء که پژوهش‌هایی در این زمینه انجام داده بودند، کارشناسان اینترنت اشیاء در مرکز آیوتیک ایران و برخی از مدیران گردشگری و گردشگری ورزشی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل توسعه گردشگری ورزشی هوشمند با اینترنت اشیاء در ایران بود. روش پژوهش، ترکیبی، اکتشافی و متوالی (کیفی- کمّی) بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل اساتید دانشگاهی آشنا با اینترنت اشیاء که پژوهش‌هایی در این زمینه انجام داده بودند، کارشناسان اینترنت اشیاء در مرکز آیوتیک ایران و برخی از مدیران گردشگری و گردشگری ورزشی که تجربه استفاده از اینترنت اشیا را داشتند، بود. با بهره‌گیری از روش نمونه‌گیری هدفمند و گلوله‌برفی و تکنیک اشباع نظری به نمونه‌گیری در بخش کیفی اقدام شد (20 نفر). برای تحلیل داده‌های مربوط به مصاحبه از روش کدگذاری استفاده شد. جامعة آماری بخش کمّی این پژوهش، همان بخش قبلی (50 نفر) با نمونه‌گیری تمام‌شمار بود. برای جمع‌آوری اطلاعات در بخش کمّی از پرسش‌نامه محقق‌ساخته برگرفته از بخش کیفی استفاده شد که به دو بخش کلی ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و سؤال‌های آن تقسیم شد. این پرسش‌نامه شامل 59 گویه و در قالب شش مؤلفه اصلی به‌صورت پنج گزینه‌ای لیکرت (خیلی زیاد=5 امتیاز تا خیلی کم=1 امتیاز) بود. در بخش کیفی پژوهش مشخص شد که مقوله‌ها در قالب 59 کد مفهومی مشخص شدند و در دل ابعاد شش‌گانه مدل پارادایمی جای گرفتند. در بخش کمّی نیز مشخص شد که هر شش مؤلفه اصلی پژوهش از برازش مناسبی برخوردار بود. استفاده از اینترنت اشیاء با توجه به مزایای بسیاری که دارد، برای رشد صنعت گردشگری ورزشی کشور بسیار مفید و ضروری است؛ ازاین‌رو پیشنهاد می‌شود مدیران گردشگری ورزشی کشور از تکنیک‌های اینترنت اشیاء استفاده کنند.