رسانه های ورزشی
مهدی ابراهیم بای سلامی؛ سعید صداقتی؛ محمد حسن فردوسی؛ ولی نوذری
چکیده
پژوهش حاضر باهدف طراحی مدل نقش مهارت‌های خودمدیریتی بر اینرسی رسانه‌ای در سازمان‌های ورزشی با رویکرد آمیخته طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، ازنظر شیوه گردآوری داده‌ها توصیفی- پیمایشی و بر اساس رویکرد پژوهش، آمیخته بود. جامعة آماری پژوهش حاضر در بخش کیفی شامل اساتید دانشگاهی آشنا با اینرسی سازمانی و رسانه‌ای ...
بیشتر
پژوهش حاضر باهدف طراحی مدل نقش مهارت‌های خودمدیریتی بر اینرسی رسانه‌ای در سازمان‌های ورزشی با رویکرد آمیخته طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، ازنظر شیوه گردآوری داده‌ها توصیفی- پیمایشی و بر اساس رویکرد پژوهش، آمیخته بود. جامعة آماری پژوهش حاضر در بخش کیفی شامل اساتید دانشگاهی آشنا با اینرسی سازمانی و رسانه‌ای (انجام حداقل دو پژوهش در این زمینه) و همچنین مدیران منتخب سازمان‌های ورزشی و مدیران روابط عمومی سازمان‌های ورزشی باسابقه بیش از 5 سال مدیریت و تحصیلات کارشناسی ارشد و دکتری بود. از روش نمونه-گیری هدفمند به‌منظور انتخاب مصاحبه‌شوندگان استفاده گردید. این نمونه‌گیری تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت و درنهایت تعداد 14 نفر به‌عنوان نمونه مشخص گردیدند. همچنین جامعه آماری تحقیق را مدیران و کارکنان وزارت ورزش و جوانان به تعداد 830 نفر تشکیل دادند و نمونۀ آماری بر اساس جدول مورگان 265 نفر و به‌صورت در دسترس در نظر گرفته شد. ابزار مورداستفاده در این پژوهش، مصاحبه، پرسشنامه مستخرج از مصاحبه و پرسشنامه استاندارد بود. جهت بررسی داده‌های بخش کیفی از کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده گردید و در بخش کمی از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که با افزایش مهارت‌های خودمدیریتی، اینرسی رسانه‌ای در سازمان‌های ورزشی کاهش می‌یابد و این رابطه معنی‌دار است (مقدارتی: 97/21 و بیشتر از 96/1)؛ بنابراین بر اساس نتایج پژوهش پیشنهاد داده می‌شود برای داشتن سازمانی عاری از هرگونه اینرسی رسانه‌ای و به‌تبع آن اینرسی و بی‌تحرکی در سازمان باید کارکنانی با مهارت‌های خودمدیریتی در اختیار داشت.