تبلیغات در ورزش
مهدی رحیمی افشار؛ حمید قاسمی؛ معصومه حسینی؛ سعید جعفری
چکیده
این پژوهش ازلحاظ هدف، کاربردی؛ از نظر نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی و به‌طور مشخص مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان تحصیلات تکمیلی مدیریت ورزشی دانشگاه‌های دولتی تهران، کارشناسان سازمان ورزش شهرداری تهران و هیئت‌های همگانی استان تهران که در حیطه بازاریابی ورزشی و ...
بیشتر
این پژوهش ازلحاظ هدف، کاربردی؛ از نظر نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی و به‌طور مشخص مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان تحصیلات تکمیلی مدیریت ورزشی دانشگاه‌های دولتی تهران، کارشناسان سازمان ورزش شهرداری تهران و هیئت‌های همگانی استان تهران که در حیطه بازاریابی ورزشی و ورزش همگانی فعالیت می‌کردند بود. روش نمونه‌گیری پژوهش تصادفی ساد، متناسب با حجم جامعه که نامحدود بود و با استناد به جدول کرجسی و مورگان تعداد 384 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و همین تعداد پرسشنامه بین جامعه آماری توزیع گردید. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته‌ای که براساس پرسشنامه "ارتباطات بازاریابی یکپارچه "لی و پارک (2007)، پرسشنامه" آزمون مدل ارتباط علی ارتباطات بازاریابی یکپارچه" (IMC) و پرسشنامه "رفتار خرید مصرف کنندگان" ایزدپرست (1398) طراحی شده بود، استفاده شد. روایی صوری و محتوایی ابزار پژوهش توسط گروهی از اساتید صاحب‌نظر تأیید شد و پایایی آن نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. با توجه به نتایج آزمون تی تک نمونه‌ای، همه متغیرهای ارتباطات بازاریابی یکپارچه شامل تبلیغات (70/5 t=)، ترویج (309/4 t=)، فروش شخصی (40/13 t=)، بازاریابی مستقیم (03/10 t=) در توسعه ورزش همگانی نقش مثبت و معناداری داشتند، ولی متغیر روابط عمومی (829/0 t=)، دارای ارتباط معنی‌داری نبود. همچنین نتایج آزمون رتبه‌ای فریدمن نشان داد که به ترتیب فروش شخصی، بازاریابی مستقیم، تبلیغات، ترویج و روابط عمومی با توجه به میانگین رتبه هر کدام، دارای رتبه بالاتری به عنوان ابعاد ارتباطات بازاریابی یکپارچه در توسعه ورزش همگانی داشتند.