رسانه های ورزشی
سیدافشین موسوی؛ مهدی کهندل؛ سید نعمت خلیفه؛ حسین عبدالملکی
چکیده
چکیده:
هدف این مطالعه ارائه مدل توسعه ورزش حرفه ای از طریق رسانه‌‌های دیجیتال بود. چارچوب روشناختی مورد استفاده برای این پژوهش نظریه داده بنیاد رهیافت ظاهر شونده است. مشارکت‌‌کنندگان این پژوهش را کارشناسان رسانه، کارشناسان ورزش و اساتید دانشگاه رشته مدیریت ورزشی دارای اثر پژوهشی در حوزه رسانه و ورزش تشکیل می‌‌دادند. روش نمونه‌‌گیری ...
بیشتر
چکیده:
هدف این مطالعه ارائه مدل توسعه ورزش حرفه ای از طریق رسانه‌‌های دیجیتال بود. چارچوب روشناختی مورد استفاده برای این پژوهش نظریه داده بنیاد رهیافت ظاهر شونده است. مشارکت‌‌کنندگان این پژوهش را کارشناسان رسانه، کارشناسان ورزش و اساتید دانشگاه رشته مدیریت ورزشی دارای اثر پژوهشی در حوزه رسانه و ورزش تشکیل می‌‌دادند. روش نمونه‌‌گیری هدفمند و استراتژی آن از نوع گلوله‌‌برفی بود و جمعاً 22 مصاحبه انجام گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. برای بررسی اعتبار و قابلیت اطمینان به نتایج از راهبردهای قابلیت باورپذیری، انتقال پذیری، تأییدپذیری، مطالعه حسابرسی فرآیند و توافق درون موضوعی دو کدگذار استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها سه مرحله یعنی کدگذاری باز، انتخابی و نظری انجام شد. نتایج حال از این است که نقش رسانه های دیجیتال در توسعه ورزش حرفه ای، شامل 50 مفهوم، 16 مقوله فرعی و 3 مقوله اصلی است که از ارتباط مفهومی میان آنها مقوله هسته با عنوان «هم افزایی رسانه و صنعت ورزش» حاصل شده است. براین اساس هم افزایی رسانه و صنعت ورزش یعنی همکاری و همبستگی بین صنعت ورزش و رسانه که به موجب آن ورزش حرفه ای توسعه پیدا می کند، تحت تأثیر کارکردها و ویژگی های منحصری به فردی است که رسانه های دیجیتال دارند.
فرشته زارعی؛ مهدی کهندل
چکیده
هـدف از انجـام ایـن پژوهش، بررسی تاثیر یادگیری سازمانی بر توانمند سازی کارکنان با نقش میانجی فناوری اطلاعات و ارتباطات در هیئت‌های اسکیت کشور بود. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود. از نظر هدف جمع آوری اطلاعات کاربردی، از نظر زمان جمع آوری داده‌ها حال نگر و در بخش معادلات ساختاری از نوع آینده نگر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل ...
بیشتر
هـدف از انجـام ایـن پژوهش، بررسی تاثیر یادگیری سازمانی بر توانمند سازی کارکنان با نقش میانجی فناوری اطلاعات و ارتباطات در هیئت‌های اسکیت کشور بود. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود. از نظر هدف جمع آوری اطلاعات کاربردی، از نظر زمان جمع آوری داده‌ها حال نگر و در بخش معادلات ساختاری از نوع آینده نگر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه‌ی کارکنان هیئت‌های ورزشی اسکیت کشور بودند که تعداد 500 نفر را شامل می‌شد. نمونه آماری تعداد 220 نفر بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های توانمندسازی کارکنان متیوز، دیاز و کول (2002) و یادگیری سازمانی گومز، لورنته و کابررا (۲۰۰۵) و فناوری اطلاعات و ارتباطات عبدوی و فتحی (1395) استفاده شد. پایایی پرسشنامه‌ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. برای آزمون فرضیه‌های پژوهش از همبستگی بهره گرفته شد. سپس جهت آزمون الگوی پژوهش از روش مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار معادله ساختاری LISREL استفاده شد. نتایج نشان داد که فناوری اطلاعات و یادگیری سازمانی بر توانمند سازی کارکنان تاثیر دارد. همچنین یادگیری سازمانی بر توانمند سازی کارکنان با نقش میانجی فناوری اطلاعات در هیئت‌های اسکیت کشور تاثیر دارد.