سجاد علی پور؛ کیوان شعبانی مقدم؛ اسماعیل شریفیان؛ محمد نیکروان
چکیده
هدف از این پژوهش طراحی مدل پیامدهای خصوصی‌سازی رسانه‌های ورزشی است. این پژوهش کاربردی است و دارای رویکردی کیفی بوده و از روش نظریه داده بنیاد (روش گلیزری) به‌عنوان روش پژوهش استفاده‌شده است. روش گردآوری داده‌ها، مطالعه مبانی نظری و مصاحبه‌های عمیق ساختاریافته و باز با 19 نفر از اساتید برجسته حوزه مدیریت ورزشی متخصص در خصوصی‌سازی ...
بیشتر
هدف از این پژوهش طراحی مدل پیامدهای خصوصی‌سازی رسانه‌های ورزشی است. این پژوهش کاربردی است و دارای رویکردی کیفی بوده و از روش نظریه داده بنیاد (روش گلیزری) به‌عنوان روش پژوهش استفاده‌شده است. روش گردآوری داده‌ها، مطالعه مبانی نظری و مصاحبه‌های عمیق ساختاریافته و باز با 19 نفر از اساتید برجسته حوزه مدیریت ورزشی متخصص در خصوصی‌سازی و رسانه‌های ورزشی، مدیران رسانه‌های ورزشی مکتوب، شنیداری و دیداری است. روش نمونه‌گیری به‌صورت هدفمند و تا حد اشباع نظری ادامه یافت. روایی این پژوهش توسط مصاحبه‌شوندگان و سپس اساتید متخصص موردبررسی قرار گرفت و تأیید شد. پایایی نیز با استفاده از روش مطالعه‌ی حسابرسی فرایند نتایج 9/89% به دست آمد. برای تحلیل داده‌ها از روش مقایسه مداوم در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی با نرم‌افزار MaxQDA استفاده‌شده است. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نشان داد که 28 کد مفهومی، شش مقوله اصلی و دو کد محوری، از مهم‌ترین پیامدهای خصوصی‌سازی رسانه‌های ورزشی می‌باشد. با توجه به تأثیر مدل پیامدهای خصوصی‌سازی رسانه‌های ورزشی در توسعه و بهبود وضعیت ورزش کشور، توصیه می‌شود که از نتایج پژوهش حاضر به‌منظور تدوین الگوی پیامدهای خصوصی‌سازی رسانه‌های ورزشی استفاده شود.
فرناز فروتن؛ اسماعیل شریفیان؛ کوروش قهرمان تبریزی؛ محسن منوچهری نژاد
چکیده
پژوهش حاضر با هدف ارائة مدل توانمندسازی منابع انسانی بر مبنای فناوری اطلاعات و ارتباطات در ادارات کل ورزش و جوانان کشور طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های آمیخته بود که به صورت کیفی-کمی اجرا گردید. جامعة آماری در بخش کیفی شامل خبرگان آگاه به موضوع پژوهش بود. جامعة آماری پژوهش حاضر در بخش کمی شامل کلیة کارکنان بخش فناوری ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف ارائة مدل توانمندسازی منابع انسانی بر مبنای فناوری اطلاعات و ارتباطات در ادارات کل ورزش و جوانان کشور طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌های آمیخته بود که به صورت کیفی-کمی اجرا گردید. جامعة آماری در بخش کیفی شامل خبرگان آگاه به موضوع پژوهش بود. جامعة آماری پژوهش حاضر در بخش کمی شامل کلیة کارکنان بخش فناوری اطلاعات، کارکنان ارشد، مدیران و معاونان ادارات کل ورزش و جوانان کشور بودند که تعداد آنان حدود 640 نفر بود. بر اساس جدول حجم نمونة مورگان، تعداد 242 نفر به عنوان نمونه مشخص گردیدند. ابزار پژوهش حاضر شامل مصاحبة نیمه ساختاریافته و پرسشنامة محقق ساخته بود. به منظور تحلیل یافته‌های پژوهش حاضر از کدگذاری باز، محوری و انتخابی و همچنین استفاده از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزارهای پی‌ال‌اس استفاده گردید. نتایج حاصل از مدل اندازه‌گیری حاکی از تأثیر غیرمعنادار زیرساخت فناوری بر توانمندسازی بود. نتایج پژوهش همچنین نشان داد که محیط فناورانه بر توانمندسازی تأثیرمعناداری ندارد. نتایج حاصل از مدل اندازه‌گیری حاکی از تأثیر غیر معنادار در نظام‌های اطلاعاتی بر توانمندسازی بود. نتایج حاصل از مدل اندازه‌گیری حاکی از تأثیر غیر معنادار فناوری اطلاعات و ارتباطات بر توانمندسازی بود.
روح اله عرب مختاری؛ اسماعیل شریفیان؛ کوروش قهرمان تبریزی؛ محسن منوچهری نژاد
چکیده
هدف از این پژوهش شناسایی شاخص‌های توسعة مدل بومی مدیریت الکترونیک منابع انسانی می‌باشد. این پژوهش دارای رویکردی کیفی بوده و از روش نظریة داده‌بنیاد (گراندد تئوری) به عنوان روش پژوهش استفاده شده است. روش گردآوری داده‌ها، مطالعة مبانی نظری و مصاحبه‌های عمیق و باز با 16 نفر از اساتید برجستةه حوزة مدیریت متخصص در حوزة مدیریت الکترونیک ...
بیشتر
هدف از این پژوهش شناسایی شاخص‌های توسعة مدل بومی مدیریت الکترونیک منابع انسانی می‌باشد. این پژوهش دارای رویکردی کیفی بوده و از روش نظریة داده‌بنیاد (گراندد تئوری) به عنوان روش پژوهش استفاده شده است. روش گردآوری داده‌ها، مطالعة مبانی نظری و مصاحبه‌های عمیق و باز با 16 نفر از اساتید برجستةه حوزة مدیریت متخصص در حوزة مدیریت الکترونیک منابع انسانی است. روش نمونه‌گیری به صورت هدفمند از نوع معیاری و تا حد اشباع نظری ادامه یافت. روایی این پژوهش توسط مصاحبه‌شوندگان و سپس اساتید متخصص مورد بررسی قرار گرفت و تأیید شد. برای تحلیل داده‌ها از روش مقایسة مداوم در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که عامل رشدگرایی(خدمات نوین، ارتقاء، آمادگی برای آینده،) و تحول (ایجاد، همسویی، هماهنگی) به عنوان پیامدها و شبکه محور (شبکهسازی فردی، شبکهسازی سازمانی، به روزرسانی، کاربست فناوری) و باز آفرینی (کاربرد، ارتباط، اتوماسیون) به عنوان راهبردها و بافتسازمانی (ویژگی سازمان، جذب و تأمین منابع انسانی، حمایت و تعهد) و بافت فراسازمانی (محیط-داخلی سازمان، محیطملی، شبکههای نوین ارتباطی) به عنوان مقوله محوری شناسایی شدند.