مهارت های ارتباطی در ورزش
مهری سادات نظری؛ مجید سلیمانی؛ غلامرضا خاکسار
چکیده
پژوهش حاضر باهدف تعیین اثر فرح‌بخشی در برنامه‌های اوقات فراغت سازمانی بر بهره‌وری فعالیت‌های مجازی کارکنان وزارت ورزش و جوانان با نقش میانجی سلامت روان، طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، ازنظر شیوه گردآوری داده‌ها توصیفی- پیمایشی بود که بر اساس رویکرد پژوهش، آمیخته بود. جامعة آماری پژوهش حاضر در بخش کیفی شامل ...
بیشتر
پژوهش حاضر باهدف تعیین اثر فرح‌بخشی در برنامه‌های اوقات فراغت سازمانی بر بهره‌وری فعالیت‌های مجازی کارکنان وزارت ورزش و جوانان با نقش میانجی سلامت روان، طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، ازنظر شیوه گردآوری داده‌ها توصیفی- پیمایشی بود که بر اساس رویکرد پژوهش، آمیخته بود. جامعة آماری پژوهش حاضر در بخش کیفی شامل خبرگان حوزه مدیریت ورزشی بودند که در خصوص موضوع پژوهش تجربه و آگاهی لازم داشتند. در بخش کمی جامعة آماری شامل کارکنان وزارت ورزش و جوانان در سال 1400 به تعداد 965 نفر بودند. به‌منظور تخمین و انتخاب حجم نمونه آماری از جدول کرجسی و مورگان (1970) تعداد 275 نفر تعیین شد. روش نمونه‌گیری به‌صورت تصادفی ساده بود. جهت بررسی داده‌های بخش کیفی از کدگذاری باز و محوری استفاده گردید و در بخش کمی از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری نشان داد که فرح‌بخشی در برنامه‌های اوقات فراغت سازمانی به میزان 53% بر بهره‌وری فعالیت‌های مجازی کارکنان و 44% بر سلامت روان اثرگذار بود. سلامت روان به میزان 40% بر بهره‌وری فعالیت‌های مجازی کارکنان تأثیر گذاشت. همچنین فرح‌بخشی در برنامه‌های اوقات فراغت سازمانی، با نقش میانجی سلامت روان، به میزان 71% بر بهره‌وری فعالیت‌های مجازی کارکنان اثرگذار بوده است. می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که اتخاذ تصمیمات مناسب برای فرح‌بخشی در برنامه‌های اوقات فراغت سازمانی باعث افزایش توان سازماندهی و برنامه‌ریزی مناسب در بین کارکنان، موفقیت افراد در گذراندن اوقات فراغت، افزایش توانایی‌های کارکنان در پایان اوقات فراغت برنامه‌ریزی برای اوقات فراغت اثرگذار خواهد بود.