رسول نوروزی سید حسینی
چکیده
ورزش بهعنوان یک پدیدهای اجتماعی از ذینفعان مختلفی تأثیر میپذیرد و بر آنها تأثیر میگذارد و ممکن است در این فرایند مشکلات و بحرانهایی را تجربه کند. هدف از این تحقیق درک تجربه زیسته مدیران روابط عمومی ورزشی از بحرانهای رسانهای است که از طریق روش تحقیق کیفی و با استفاده از استراتژی پدیدارشناسی انجام شد. با استفاده از نمونهگیری ...
بیشتر
ورزش بهعنوان یک پدیدهای اجتماعی از ذینفعان مختلفی تأثیر میپذیرد و بر آنها تأثیر میگذارد و ممکن است در این فرایند مشکلات و بحرانهایی را تجربه کند. هدف از این تحقیق درک تجربه زیسته مدیران روابط عمومی ورزشی از بحرانهای رسانهای است که از طریق روش تحقیق کیفی و با استفاده از استراتژی پدیدارشناسی انجام شد. با استفاده از نمونهگیری هدفمند 16 مشارکتکننده انتخاب شدند و از طریق مصاحبههای عمیق و پدیدارشناسانه دادهها جمعآوری شدند. با استفاده از رویکرد هفت مرحلهای دیکلمن(1989) دادهها تجزیهوتحلیل شدند. بر اساس تجزیهوتحلیل انجامشده پنج دسته معانی برای تجربه زیسته مدیران روابط عمومی از بحرانهای رسانهای شناسایی شدند که عبارتاند از تخریب وجهه و اعتبار سازمان؛ فقدان آیندهنگری و شفافیت؛ پاسخ سنجیده و فعالانه به بحران؛ سنجش به هنگام امور و گزینش گری اقدامات؛ و ابهام اطلاعاتی و لایهای شدن منافع ذینفعان. این معانی تجربهشده در زیست جهانهای مدیران روابط عمومی ورزشی برساختهایی از کنش اجتماعیشان هستند که در صورت تحلیل صحیح، مدنظر قرار دادن و بهکارگیری آنها میتوان مدیریت بهتری را در بحرانهای رسانهای ورزشی شاهد بود.