فاطمه جوادی؛ عادل افکار؛ مجید سلیمانی
چکیده
پژوهش حاضر باهدف نقش رسانه‌های اجتماعی بر موفقیت و استمرار فعالیت باشگاه‌های ورزشی خصوصی طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، ازنظر شیوه گردآوری داده‌ها توصیفی- پیمایشی بود که بر اساس رویکرد پژوهش، آمیخته بود. جامعة آماری پژوهش حاضر در بخش کیفی شامل اساتید مدیریت ورزشی که در زمینه رسانه و باشگاه ورزشی پژوهش‌هایی ...
بیشتر
پژوهش حاضر باهدف نقش رسانه‌های اجتماعی بر موفقیت و استمرار فعالیت باشگاه‌های ورزشی خصوصی طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، ازنظر شیوه گردآوری داده‌ها توصیفی- پیمایشی بود که بر اساس رویکرد پژوهش، آمیخته بود. جامعة آماری پژوهش حاضر در بخش کیفی شامل اساتید مدیریت ورزشی که در زمینه رسانه و باشگاه ورزشی پژوهش‌هایی (حداقل دو مورد) انجام داده بودند و همچنین مدیران باشگاه‌های ورزشی دولتی و خصوصی که دارای تحصیلات دکتری بودند. روش نمونه‌گیری به‌صورت هدفمند بود؛ و در بخش کمی جامعة آماری شامل کلیه مدیران باشگاه‌های ورزشی دولتی و خصوصی شهر همدان بودند (109 نفر). ابزار پژوهش حاضر شامل مصاحبه‌های نیمه ساختارمند و پرسشنامه بود. جهت بررسی داده‌های بخش کیفی از کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده گردید و در بخش کمی از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج حاصل از طریق کدگذاری باز و محوری در قالب دو مؤلفه‌ی کلی رسانه‌های اجتماعی و موفقیت و استمرار باشگاه ورزشی انجام شد. همچنین نتایج نشان دادند که مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. لذا مدیران باشگاه‌های ورزشی خصوصی می‌بایست بیشترین توجه خود را به بهبود نظام مدیریتی، بهبود حامیان مالی و بهره‌گیری از نیروی انسانی متخصص در باشگاه‌های ورزشی خود مبذول دارند تا به موفقیت‌های شغلی مناسبی در کسب‌وکار خود نائل آیند.
رسانه های ورزشی
رضوان کاویانی نیا؛ عادل افکار؛ مجید سلیمانی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف عوامل مؤثر بر تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری خطر‌پذیر شرکت‌های شتاب‌دهنده در حوزه استارت‌آپ‌های ورزشی اجرا گردید. روش پژوهش از نوع آمیخته (کیفی-کمی) بود که بخش کیفی آن به‌صورت رهیافت ظاهرشونده گلیزر انجام گردید. جامعة آماری در بخش کیفی شامل افراد آگاه به موضوع پژوهش بودند که برحسب انتخاب هدفمند، تعداد 15 نفر به‌عنوان ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف عوامل مؤثر بر تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری خطر‌پذیر شرکت‌های شتاب‌دهنده در حوزه استارت‌آپ‌های ورزشی اجرا گردید. روش پژوهش از نوع آمیخته (کیفی-کمی) بود که بخش کیفی آن به‌صورت رهیافت ظاهرشونده گلیزر انجام گردید. جامعة آماری در بخش کیفی شامل افراد آگاه به موضوع پژوهش بودند که برحسب انتخاب هدفمند، تعداد 15 نفر به‌عنوان نمونه مشخص گردیدند. همچنین در بخش کمی تحقیق حاضر شامل تمامی افراد فعال در حوزه استارت آپ ورزشی بودند. این افراد شامل مدیران، صاحبان و کارآفرینان استارت آپ های ورزشی موفق در کشور ایران بودند. ابزار پژوهش شامل مصاحبه‌های نیمه‌ساختارمند و پرسشنامه محقق‌ساخته بود. روایی محتوایی این پرسشنامه با استفاده ازنظر اساتید دانشگاهی و روایی سازه آن به وسیله روش تحلیل‌عاملی موردبررسی قرار گرفت. به‌منظور تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از کدگذاری و روش معادله ساختاری استفاده گردید. تمامی روند تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها در نرم‌افزارهای اس‌پی-اساس، پی‌ال‌اس و مکس‌کیو‌دی‌ای انجام گرفت. نتایج نشان داد که در مجموع تعداد 6 تم شامل چارچوب های زمانی، ریسک سرمایه‌گذاری، جنبه‌های روانی، تجارب قبلی، مسائل مالی و مسائل حقوقی-اقتصادی به‌عنوان شناسایی عوامل مؤثر بر تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری خطر‌پذیر شرکت‌های شتاب‌دهنده در حوزه استارت‌آپ‌های ورزشی مشخص شدند. نتایج نشان داد که در این میان عامل جنبه روانی با تأثیر 263/0 بیشترین تأثیر در میان تمامی متغیرها را دارد. به‌صورت کلی در جهت تسریع در تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری خطر‌پذیر شرکت‌های شتاب‌دهنده در حوزه استارت‌آپ‌های ورزشی می‌بایستی بسترهایی در راستا مسائل فردی و محیطی فراهم گردد.