رسانه های ورزشی
فهیمه مومنی فر؛ نسرین عزیزیان کهن؛ امین راجی
چکیده
هدف کلی تحقیق بررسی تاثیر عضویت در شبکههای مجازی ورزشی بر انگیزة مشارکت ورزشی جوانان با میانجیگری فرهنگپذیری ورزش بود. پژوهش از نوع توصیفی و مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری بود و از لحاظ هدف کاربردی محسوب میشود. دادههای این تحقیق به صورت میدانی و با استفاده از 3 پرسشنامه، عضویت در شبکههای مجازی ورزشی، فرهنگپذیری ورزش ...
بیشتر
هدف کلی تحقیق بررسی تاثیر عضویت در شبکههای مجازی ورزشی بر انگیزة مشارکت ورزشی جوانان با میانجیگری فرهنگپذیری ورزش بود. پژوهش از نوع توصیفی و مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری بود و از لحاظ هدف کاربردی محسوب میشود. دادههای این تحقیق به صورت میدانی و با استفاده از 3 پرسشنامه، عضویت در شبکههای مجازی ورزشی، فرهنگپذیری ورزش و انگیزة مشارکت ورزشی گردآوری شد. جامعة آماری، تمام جوانان عضو شبکههای مجازی ورزشی شهر تهران بود. تعداد نمونة آماری با استفاده از جدول مورگان، 384 نفر و روش نمونهگیری به صورت غیرتصادفی در دسترس انجام شد. برای آزمون مدل و فرضیههای تحقیق از مدلیابی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده شد. همچنین از نرمافزار SPSS و نرمافزار Smart Pls برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. نتایج نشان داد که عضویت در شبکههای مجازی ورزشی بر انگیزة مشارکت ورزشی جوانان (438/0) و فرهنگپذیری ورزش در جوانان شهر تهران(671/0) و همچنین فرهنگ-پذیری ورزش بر انگیزة مشارکت در فعالیتهای ورزشی جوانان شهر تهران(876/0) تاثیر مثبت و معنیداری دارد. با توجه به نتایج آزمون سوبل، نقش میانجی گری فرهنگ-پذیری ورزش نیز تأیید شد. بنابراین پیشنهاد میشود، سازمانها و متولیان ورزش شهر تهران با گسترش و بهرهگیری از شبکههای مجازی ورزشی و افزایش فرهنگپذیری ورزش، جوانان را در امر ورزش ترغیب نمایند.
فهیمه مومنی فر؛ امین راجی؛ جلال یاراحمدی
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر اعتباریابی ابزار شاخصهای اخلاق رسانهای در برنامههای ورزشی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران بود. جامعه آماری این تحقیق(350 نفر)، نخبگان مدیریت ورزشی شامل اعضای هیأت علمی رشته تربیتبدنی گرایش مدیریت ورزشی دانشگاههای وزارت علوم، بود و نمونهگیری به صورت تصادفی و تعداد نمونه(180 نفر) بر اساس جدول مورگان تعیین ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر اعتباریابی ابزار شاخصهای اخلاق رسانهای در برنامههای ورزشی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران بود. جامعه آماری این تحقیق(350 نفر)، نخبگان مدیریت ورزشی شامل اعضای هیأت علمی رشته تربیتبدنی گرایش مدیریت ورزشی دانشگاههای وزارت علوم، بود و نمونهگیری به صورت تصادفی و تعداد نمونه(180 نفر) بر اساس جدول مورگان تعیین شد. داده ها بر اساس سه پرسشنامه صداقت، عدالت و مسئولیت پذیری می باشد و روایی آن به صورت سازه ای مورد تایید و پایایی آن نیز بر اساس آلفای کرونباخ مورد تایید واقع شده است. نتایج بیانگر آن بود که متغیر صداقت بر اخلاق رسانهای برنامههای ورزشی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با ضریب تاثیر 44/0 و مقدار 71/4=T ، عدالت بر اخلاق رسانهای برنامه های ورزشی با ضریب تاثیر 13/0 و مقدار 84/2=T و مسئولیت پذیری بر اخلاق رسانهای برنامه های ورزشی با ضریب تاثیر 91/0 و مقدار 65/7=T اثرگذار بوده است. بر این اساس، متغیر مسئولیت پذیری بر اخلاق رسانهای برنامه های ورزشی با ضریب تاثیر 91/0بیشترین میزان و متغیر عدالت بر اخلاق رسانهای برنامه های ورزشی با ضریب تاثیر 13/0 کمترین میزان بوده است. نتایج پژوهش حاکی از اعتبار درونی و بیرونی ابزار شاخصهای اخلاق رسانهای و اثر معنادار آن در برنامههای ورزشی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران میباشد.