رسانه های ورزشی
فهیمه مومنی فر؛ نسرین عزیزیان کهن؛ امین راجی
چکیده
هدف کلی تحقیق بررسی تاثیر عضویت در شبکههای مجازی ورزشی بر انگیزة مشارکت ورزشی جوانان با میانجیگری فرهنگپذیری ورزش بود. پژوهش از نوع توصیفی و مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری بود و از لحاظ هدف کاربردی محسوب میشود. دادههای این تحقیق به صورت میدانی و با استفاده از 3 پرسشنامه، عضویت در شبکههای مجازی ورزشی، فرهنگپذیری ورزش ...
بیشتر
هدف کلی تحقیق بررسی تاثیر عضویت در شبکههای مجازی ورزشی بر انگیزة مشارکت ورزشی جوانان با میانجیگری فرهنگپذیری ورزش بود. پژوهش از نوع توصیفی و مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری بود و از لحاظ هدف کاربردی محسوب میشود. دادههای این تحقیق به صورت میدانی و با استفاده از 3 پرسشنامه، عضویت در شبکههای مجازی ورزشی، فرهنگپذیری ورزش و انگیزة مشارکت ورزشی گردآوری شد. جامعة آماری، تمام جوانان عضو شبکههای مجازی ورزشی شهر تهران بود. تعداد نمونة آماری با استفاده از جدول مورگان، 384 نفر و روش نمونهگیری به صورت غیرتصادفی در دسترس انجام شد. برای آزمون مدل و فرضیههای تحقیق از مدلیابی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده شد. همچنین از نرمافزار SPSS و نرمافزار Smart Pls برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. نتایج نشان داد که عضویت در شبکههای مجازی ورزشی بر انگیزة مشارکت ورزشی جوانان (438/0) و فرهنگپذیری ورزش در جوانان شهر تهران(671/0) و همچنین فرهنگ-پذیری ورزش بر انگیزة مشارکت در فعالیتهای ورزشی جوانان شهر تهران(876/0) تاثیر مثبت و معنیداری دارد. با توجه به نتایج آزمون سوبل، نقش میانجی گری فرهنگ-پذیری ورزش نیز تأیید شد. بنابراین پیشنهاد میشود، سازمانها و متولیان ورزش شهر تهران با گسترش و بهرهگیری از شبکههای مجازی ورزشی و افزایش فرهنگپذیری ورزش، جوانان را در امر ورزش ترغیب نمایند.