با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن علمی مدیریت ورزشی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، واحد همدان، دانشگاه آزاد، همدان، ایران

2 دانشیار گروه مدیریت ورزشی، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران

3 استادیار گروه مدیریت ورزشی، واحد همدان، دانشگاه آزاد، همدان، ایران

چکیده

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثر فرح‌بخشی در برنامه‌های اوقات فراغت سازمانی بر بهره‌وری فعالیت‌های مجازی کارکنان وزارت ورزش و جوانان با نقش میانجی سلامت روان، طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، ازنظر شیوه گردآوری داده‌ها توصیفی- پیمایشی بود که بر اساس رویکرد پژوهش، آمیخته بود. جامعة آماری پژوهش حاضر در بخش کیفی شامل خبرگان حوزه مدیریت ورزشی بودند که در خصوص موضوع پژوهش تجربه و آگاهی لازم داشتند. در بخش کمی جامعة آماری شامل کارکنان وزارت ورزش و جوانان در سال 1400 به تعداد 965 نفر بودند. به‌منظور تخمین و انتخاب حجم نمونه آماری از جدول کرجسی و مورگان (1970) تعداد 275 نفر تعیین شد. روش نمونه‌گیری به‌صورت تصادفی ساده بود. جهت بررسی داده‌های بخش کیفی از کدگذاری باز و محوری استفاده گردید و در بخش کمی از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری نشان داد که فرح‌بخشی در برنامه‌های اوقات فراغت سازمانی به میزان 53% بر بهره‌وری فعالیت‌های مجازی کارکنان و 44% بر سلامت روان اثرگذار بود. سلامت روان به میزان 40% بر بهره‌وری فعالیت‌های مجازی کارکنان تأثیر گذاشت. همچنین فرح‌بخشی در برنامه‌های اوقات فراغت سازمانی، با نقش میانجی سلامت روان، به میزان 71% بر بهره‌وری فعالیت‌های مجازی کارکنان اثرگذار بوده است. می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که اتخاذ تصمیمات مناسب برای فرح‌بخشی در برنامه‌های اوقات فراغت سازمانی باعث افزایش توان سازماندهی و برنامه‌ریزی مناسب در بین کارکنان، موفقیت افراد در گذراندن اوقات فراغت، افزایش توانایی‌های کارکنان در پایان اوقات فراغت برنامه‌ریزی برای اوقات فراغت اثرگذار خواهد بود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The effect of entertainment in organizational leisure programs on the productivity of virtual activities of Ministry of Sports and Youth workers with the role of mental health mediator

نویسندگان [English]

  • Mehri Sadat Nazari 1
  • Majid Soleimani 2
  • GholamReza Khaksar 3

1 Ph.D. Candidate in Sport Management, Islamic Azad University, Hamedan, Iran

2 Associate professor in Sport Management, Malayer Branch, Islamic Azad University, Malayer, Iran

3 Assistant professor in Sport Management, Islamic Azad University, Hamedan, Iran

چکیده [English]

The present study was designed and implemented with the aim of determining the effect of entertainment in organizational leisure programs on the productivity of virtual activities of the employees of the Ministry of Sports and Youth with the role of mediator of mental health. The current research was descriptive-survey in terms of its practical purpose, in terms of the method of data collection, which was mixed based on the research approach. The statistical population of the present research in the qualitative part included experts in the field of sports management who had the necessary experience and knowledge regarding the subject of the research. In the quantitative part of the statistical community, there were 965 employees of the Ministry of Sports and Youth in 1400. In order to estimate and select the statistical sample size, the number of 275 people was determined from the table of Karjesi and Morgan (1970). The random sampling method was simple. In order to examine the data of the qualitative part, open and axial coding was used, and in the quantitative part, the method of structural equation modeling was used. The results of the structural equation analysis showed that entertainment in organizational leisure programs had a 53% effect on employee productivity of virtual activities and 44% on mental health. Mental health had a 40% impact on employee productivity of virtual activities. Also, Farah Bakshi has had a 71% effect on employee productivity of virtual activities in organizational leisure programs, with the role of mental health mediator.

کلیدواژه‌ها [English]

  • leisure time
  • mental health
  • employee productivity of virtual activities
  • fun
  • programs