ORIGINAL_ARTICLE
بررسی برند ستارگان ورزشی در برنامههای تبلیغاتی
امروزه استفاده از ستارگان ورزشی در بازاریابی و تبلیغات کالاها در بسیاری از برنامههای بازاریابی باشگاهها قرار گرفته است. ستارگان ورزشی بعنوان گروههای مرجع با توجه به قابلیتهای ویژه و منحصر بفرد خود میتوانند باعث ترغیب مصرفکنندگان به استفاده از محصولی خاص گردند. هدف از این پژوهش بررسی عواملی است که در تبلیغات برند ورزشکار مؤثر هستند. جامعه آماری شامل کلیه متخصصان و نخبگانی بود که در زمینه برند فعالیت داشتند. بدین منظور با استفاده از نمونه گیری گلولهبرفی تعداد 200 افراد در این مطالعه شرکت کردند. ابزار پژوهش پرسشنامه مشتمل بر 33 سوال و دارای ده خرده مقیاس بود. از آمار توصیفی (درصد فراوانی، میانگین و جداول فراوانی) و آمار استنباطی (آلفای کرونباخ، تحلیل عاملی و آزمون فریدمدن) برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. یافتهها نشان داد که تخصص ورزشی ورزشکار بیشترین میزان اهمیت و الگوی نقش کم اهمیتترین را در برند ورزشکاران داشت. سایر ابعاد به ترتیب شامل: سبک رقابت، منش ورزشی، رقابت جویی، جذابیت فیزیکی، سمبل، تناسب اندام، سبک زندگی و الگوی نقش بود. بنابراین بازاریابان و مدیران ورزشی میتوانند از ورزشکاران متخصص در جهت ساخت برند ورزشکار و موفقیت تبلیغات بهره جویند.
https://sportmedia.journals.pnu.ac.ir/article_3249_ee7748011d00620c73dbe836c56f715b.pdf
2016-11-21
11
20
تحلیل عاملی
ورزشکار
برند
حسین
عیدی
eydihossein@gmail.com
1
استادیار/ دانشگاه رازی
AUTHOR
اکرم
قبادی یگانه
a.yeganeh86@gmail.com
2
مربی/دانشگاه رازی کرمانشاه
LEAD_AUTHOR
فرهاد
نظری
farhadnazari64@yahoo.com
3
دانشجو/ دانشگاه ارومیه
AUTHOR
رسولی، سید مهدی؛ ساعتچیان، وحید؛ الهی، علیرضا (1391). "پیشبینی توان صحهگذاری ورزشکاران بر قصد خرید مشتریان"، مطالعات مدیریت ورزشی، شماره 24، صص 59-74.
1
Ohanian, R. (1990). “Construction and validation of a scale to measure celebrity endorsers' perceived expertise, trustworthiness, and attractiveness”, Journal of Advertising, 19(3), pp 39-52.
2
Summers, J., & Johnson Morgan, M. (2008). “More than just the media: Considering the role of public relations in the creation of sporting celebrity and the management of fan expectations”, Public Relations Review, 34(2), pp 176-182.
3
Till, B. (2001). “Managing athlete endorser image: The effect of endorsed product”, Sport Marketing Quarterly, 10, 35-42.
4
Premeaux, S. (2005). “The attitudes of middle class male and female consumers regarding the effectiveness of celebrity endorsers”, Journal of Promotion Management, 11(4), pp 33-48.
5
Varsha, J., Roy, S., Sudha, M., & Daswani, A. (2010). “How Celebrity Are Used in Indian Television Commercials”, Vikalpa: The Journal for Decision Makers, 35(4), pp 45-5.
6
Arai, A., Jae Ko, Y., & Ross, S. (2014). “Branding athletes: Exploration and conceptualization of athletes brand image”, Sport Management Review, 17(2): pp 97-106.
7
Arai, A. Jae Ko, Y., & Kaplanidou, K. (2013). “Athlete brand image: Scale development and model test”, European Sport Management Quarterly, 13(4), pp 383-403.
8
Ross, S., James, J., & Vargas, P. (2006). “Development of a scale to measure team brand associations in professional sport”, Journal of Sport Management, 20, pp 260-279.
9
Wu, Sh. H., Daphne Tsai, C. Y., & Wung, P. (2012). “The Relationships between Sports Star Endorsements and Advertising Effect”, Journal of Chinese Management. Review. 4 (15), pp 1-14.
10
Muda, M., Musa, R., Mohamed, R., & Borhan, H. (2014). “Celebrity Entrepreneur Endorsement and Advertising Effectiveness”, Journal Social and Behavioral Sciences. 130: pp 11-20.
11
Prakash, J., & Shamala, R. (2014). “Sports Celebrity Endorsements on TV and its Impact on Youth”, International Journal of Humanities and Social Science Invention. 3 (3), pp 1-8.
12
Aziz, S., Ghani, U., & Niazi, A. (2013). “Impact of Celebrity Credibility on Advertising Effectiveness”, Journal of Commerce and Social Sciences. 7 (1), pp 107-127.
13
Solomon, M., Bamossy, G. & Askegaard, S. (2002). “Consumer behaviour: A European perspective”, 2nd (Eds), UK: Prentice Hall Europe.
14
Mukherjee, D. (2009). “Impact of celebrity endorsement on brand image”, Social Science Electronic Publishing, August (6), pp 2-35.
15
Biswas, D., Biswas, A., & Das, N. (2006). “The differential effects of celebrity and expert endorsements on consumer risk perceptions: The role ofconsumer knowledge, perceived congruency, and product technology orientation”, Journal of Advertising, 35(2), pp 17-31.
16
Muda, M., Musa, R., & Putit, L. (2010). “Determinants of attitude toward celebrity-endorsed advertisements: a conceptual model”, In Science and Social Research (CSSR) 2010 International Conference, pp 635-640.
17
Thomson, M. (2006). “Human brands: Investigating antecedents to consumers’ strong attachments to celebrities”, Journal of Marketing, 70(3), pp 104-119.
18
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی ارتباط بین هزینه و رتبه در باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران (مطالعه موردی از رسانه های نوشتاری در لیگ چهاردهم)
فوتبال پرطرفدارترین و محبوبترین ورزش در اغلب کشورها محسوب می شود، تا آنجا که بسیاری از کشورهای جهان آن را ورزش ملی خود قرار داده اند. محققان هزینه های زیاد تیم های ورزشی و کسب منابع مالی برای باشگاه ها را حیاتی تلقی می کنند. هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین هزینه و رتبه در باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران می باشد. روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی و به لحاظ گردآوری داده ها میدانی و از نظر هدف کاربردی می باشد. داده های جمع آوری شده این پژوهش ثانویه بوده و از طریق جداول پایانی لیگ فوتبال ایران و مدارک معتبر سازمان لیگ فوتبال در ارتباط با هزینه های تیم های موجود در لیگ چهاردهم توسط رسانه های نوشتاری به دست آمد. جامعۀ آماری پژوهش حاضر شامل کلیۀ باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران در فصل1393-1394 به تعداد 16 باشگاه بود. تجزیه و تحلیل داده های بوسیله آمار توصیفی و آزمون های کلموگروف اسمیرنف، آزمون پیرسون و آزمون رگرسیون صورت پذیرفت. نتایج این پژوهش نشان داد بین دو متغیر هزینه و رتبه لیگ برتر فوتبال کشور رابطه معنادار معکوس وجود دارد بدن معنا که هرچه هزینه های تیم ها در لیگ بالاتر رفته است رتبه تیم ها در لیگ کاهش پیدا کرده است و پیش بینی ها نشان گر این است که حدود 24 درصد تغییرات در رتبه در لیگ برتر فوتبال مرتبط با هزینه های لیگ می باشد.
https://sportmedia.journals.pnu.ac.ir/article_3259_61516a838145e95ec5e9f171ad3ebdc1.pdf
2016-11-21
21
27
فوتبال
هزینه
رتبه
لیگ
رسانه
عباس
شعبانی
shabani1362@yahoo.com
1
هیات علمی دانشگاه آزاد واحد رودهن
LEAD_AUTHOR
احسانی، محمد و همکاران (1387). "بررسی علل عدم حمایت اسپانسرها از ورزش حرفهای بانوان شهر اصفهان"، نشریه علوم حرکتی و ورزش، شماره.، ص 14.
1
الهی، علیرضا (1387). "موانع و راهکارهای توسعه اقتصادی صنعت فوتبال ایران". رساله دکتری، دانشگاه تهران، ص 58.
2
ساعتچیان، وحید و الهی، علیرضا (1389)." اولویتبندی و شناخت ارتباط بین انگیزهها و عوامل مؤثر بر حضور هواداران: مطالعه موردی شهرآورد تهران"، نشریه مطالعات مدیریت ورزشی پژوهشکده تربیت بدنی، تابستان 90، تهران، ص 5.
3
سلیمانی دامنه، جهانگیر؛ حمیدی، مهرزاد و سجادی، سید نصرالله (1393)." ارزیابی عملکرد تیمهای لیگ برتر فوتبال ایران با استفاده از مدل تلفیقی AHP و ."DEA مطالعات مدیریت ورزشی، 6 (22)، صص 105-126.
4
صداقتی و همکاران (1389). "بررسی مزایا و معایب خصوصیسازی و جذب سرمایه در ورزش سه گانه ایران". مجموعه مقالات نخستین همایش ملی ورزش سه گانه، ص 89.
5
طرح جامع ورزش کشور (1382). "مطالعات تفصیلی توسعه منابع مالی"، سازمان تربیت بدنی.
6
فلاحی، احمد (1388). "مقایسه عوامل مؤثر بر حضور تماشاچیان گاهگاهی، منظم و متعصب در مسابقات لیگ برتر فوتبال"، نشریه حرکت، شماره 2، صص 247-270.
7
معماری، ژاله (1386). "تحلیل و مدل سازی آمیخته بازاریابی صنعت ورزش کشور با رویکرد تصمیم محور"، رساله دکتری، دانشگاه تهران- دانشکده تربیت بدنی، ص 49.
8
Albert, P. & Koning. R. H. (2008). “Statistical thinking in sports”. New York. Chapman and Hall/CRC. Taylor and Francis Group.
9
Barros C., Assaf A. & Earp F. S. (2009). “Brazilian Football League Technical Efficiency: A Bootstrap Approach”, School of Economics and Management, (27): p 23.
10
Chang, Y. M., Sanders, S. (2010). “Pool revenue sharing, team investments and competitive balance in professional sports: a theoretical analysis”. Journal of sport economics, 10(4), pp 409-428.
11
Halicioglu, F. (2006). “The impacts of football point systems on the competitive balance: evidence from some European football leagues”. Rivista di diritto economic dello sport, Vol. 2, No. 2, pp 67-76.
12
Michie, J. and C. Oughton. (2005). “Competitive balance in football: an update”. London: the sports Nexus, p 3.
13
Ray S. C. (2004). “Data envelopment Analysis”, Cambridge University press, pp 20-32.
14
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه محتوای برنامه های ورزشی رسانه های محلی با تأکید بر پوشش رشته های ورزشی
هدف از پژوهش حاضر مقایسه محتوای برنامه های ورزشی رسانه های محلی براساس پوشش رشته های مختلف ورزشی بود. روش تحقیق در این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر استراتژی کیفی است که از طریق تحلیل محتوا و به صورت میدانی توسط محقق انجام گرفت. جامعه آماری سیمای استان های کشور بود. به ترتیب استان های کردستان و خوزستان، از شمال شرقی و جنوب شرقی به ترتیب استان های خراسان رضوی و سیستان و بلوچستان و در مرکز هم استان تهران انتخاب گردید. برنامه های ورزشی این شبکه های تلویزیونی به صورت تصادفی انتخاب و در مجموع برنامه های هر شبکه به مدت سه هفته مورد بررسی قرار گرفت. سپس از طریق برگه کدگذاری که شامل 148واحد تحلیل می باشد اقدام به کدگذاری برنامه ها گردید و سپس از روش آماری کیفی کای اسکوار برای انجام معادلات آماری و نرم افزار spss نسخه 16 برای مقایسه ها در این پژوهش استفاده شد. نتایج نشان می دهد بین محتوای برنامه های ورزشی شبکه های تلویزیونی استانی منتخب بر اساس پوشش رشته های ورزشی مورد بررسی تفاوت معنی داری وجود دارد. در میان رشته های ورزشی فوتبال با( 3/8 % ) بیشترین پوشش را نسبت به سایر رشته های ورزشی به خود اختصاص داد. سیمای استان ها با توجه به جایگاهی که در نزد مردم دارند می توانند با پوشش متوازن و نگاهی عادلانه به پدیده فراگیر ورزش نقش ارزنده ای را در اطلاع رسانی، آگاهی بخشی و جذب مخاطبین ورزشی نسبت به سایر رسانه های جمعی داشته باشند.
https://sportmedia.journals.pnu.ac.ir/article_3250_e9b9786e9557d6a0f647cbc0bb836294.pdf
2016-11-21
30
38
سیمای استان ها
رسانه محلی
رشته های ورزشی
تحلیل محتوا
حامد
نظرویسی
hamed.nazarveisi@gmail.com
1
کارشناس مجری برنامه های ورزشی شبکه استانی کردستان
LEAD_AUTHOR
حمید
قاسمی
ghasemione@yahoo.com
2
استادیار گروه مدیریت ورزشی دانشگاه پیام نور
AUTHOR
سردار
محمدی
sardarmohammadii@gmail.com
3
استادیار گروه تربیت بدنی دانشگاه کردستان
AUTHOR
اندرسون، فیل (1389). "روزنامه نگارى ورزشى". ترجمه حمید قاسمی و همکاران. انتشارات علم و حرکت. ص 139.
1
بارفروش، احمد (1387). "تحلیل محتوای نشریات ورزشی سه ماهه دوم سال 87". دفتر مطالعات و توسعه رسانهها، وزات فرهنگ و ارشاد اسلامی.
2
جعفری مقدم، سعید (1381). "ورزش رسانهای". فصلنامة فرهنگ عمومی، شمارة 30.
3
رهنما، بهروز (1382). "تحلیل محتوای اخبار ورزشی شبکه سوم سیما ساعت 19:45". پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.
4
شکرانی، ابراهیم (1386). "ارزیابی وضعیت ورزش در سیما". پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور تهران.
5
عنایتى شبکلائى، على و همکاران (1391). "نقش تلویزیون در همگانى شدن فوتبال در ایران". فصلنامه علمی پژوهشى پژوهشهای ارتباطی. سال نوزدهم، شماره 1 (پیاپی69)، بهار 1391، صص 101-71.
6
عسکری، بهمن؛ قاسمی، حمید و کشکر، سارا (1390). "مطالعه محتوای کمی برنامههای ورزشی شبکه سه سیما". فصلنامه پژوهشهای ارتباطی. سال هجدهم، شماره4، زمستان 1390، صص151-135.
7
قاسمی، حمید (1386). "بررسی نقش رسانههای گروهی در توسعه ورزش کشور". رساله دکتری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران.
8
قاسمی، حمید، تجاری، فرشاد و کشکر، سارا (1387). "فعالیتهای رسانهای در ورزش". تهران: بامداد کتاب، ص 56.
9
کبیری مقدم، محمدرضا (1384). "تحلیل محتوای خبرهای چاپ شده در روزنامههای ورزشی شش ماهه دوم سال 1383". پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.
10
کردی، محمدرضا (1386). "بررسی نقش رسانههای جمعی در ورزش کشور". طرح پژوهشی، تهران: دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی.
11
کرمی، عبدالله؛ قاسمی، حمید و نعمتی انارکی، داود (1391). "تحلیل محتوای برنامههای ورزشی شبکههای تلویزیونی کشور با رویکرد ورزش بانوان". فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشهای ارتباطی. سال نوزدهم شماره 1، صص 155-135.
12
گیدنز، آنتونی (1385). "جامعه شناسی"، ترجمه منوچهر صبوری. تهران، نشر نی.
13
مرادعلی، مهدی (1384). "تحلیل محتوای اخبار ورزشی بخش خبری ساعت 21". پایاننامه کارشناسی ارشد رشته ارتباطات. دانشکده صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.
14
مرادی، مهدی؛ احمدی، عبدالحمید؛ هنری، حبیب؛ احمدی، علیرضا و مرادی، ستار (1389). "بررسی وضعیت مطلوب نظام مدیریت رسانههای ورزشی از دیدگاه متخصصان رسانهای و ورزشی". نشریه علمی پژوهشی مدیریت ورزشی، بهار 1390. صص 39-23.
15
مرادی، مهدی؛ هنری، حبیب و احمدی، عبدالحمید (1390). "بررسی نقش چهارگانة رسانههای ورزشی در توسعة فرهنگ ورزش همگانی". نشریه مدیریت ورزشی، شماره9، صص 180-167.
16
مهدویان مشهدی، مریم؛ همتینژاد، مهرعلی، احمدی، عبدالحمید و احسانی، محمد (1390). "مقایسه وضعیت موجود و مطلوب نقش رادیو، تلویزیون و مطبوعات در ورزش بانوان از دیدگاه صاحبنظران". فصلنامه پژوهشهای ارتباطی. سال نوزدهم، شماره 69، صص 53-39.
17
Louise Gee, B. (2009). “Sport media decision-making in France: How they choose what we get to see and read”. At Massey University, Manawatu New Zealand.
18
Messner, M, A. Cooky, C. (2010). “Gender In Televised Sport: News and highlights shows, 1989-2009”. Center for feminist research, University of Southern Claifornia.
19
Owen, Jim. (2007). “Television sport production”.Focal press. US.
20
Pateching, R. (2006). “Sport Rules – OK? A Study of Media Usage in 2005. Faculty of Humanities and Social sciences”. Bond university, roger – pateching@bond.edu.au.
21
Ran , W. & Leung , L. (1998). “Owning and Using New Media Technology as Predicators of Quality of Life”, Telematics and Informatics, 15. pp 237-281.
22
Sinclair, L. (2006). “When it comes to popularity”, Aussie rules. The Austaralian, p 4.
23
Woman’s Sports Foundation UK. (2006). “Environment, Communications, Information Technology and the Arts References Committee About time!”, Women in Sport and Recreation in Australia.
24
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی و رتبه بندی رسانههای ورزشی از زوایه دید دانشجویان بر اساس روشهای تصمیم گیری چند شاخصه
چکیده رسانههای ورزشی نقش مهمی را در توسعه، آموزش و فرهنگ سازی کشور ایفا میکنند. بنابراین ارزیابی رسانههای ورزشی میتواند به تدوین و ترویج استاندارهای رسانههای ورزشی و شناسایی نقاط قوت و ضعف آنها کمک نماید. از این رو در این مطالعه تلاش میشود ابتدا شاخصهایی که در فرآیند ارزیابی رسانههای ورزشی نقش دارند شناسایی شود و سپس به ارزیابی و اولویت بندی رسانههای ورزشی مختلف پرداخته شود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی میباشد. برای انجام پژوهش از روشهای تحلیل عاملی تاییدی و تصمیم گیری چند شاخصه و نرم افزارهای SPSS، Expert Choice، و ٍExcel استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش دانشجویان کلانشهر تهران میباشند. نتایج پژوهش نشان میدهد که از میان معیارهای پژوهش هشت معیار به وسیله تحلیل عاملی مورد تایید قرار گرفته شد که بر اساس نتایج فرآیند تحلیل سلسله مراتبی صحت اطلاعات و توجه به مسائل فرهنگی و ارزشی بیشترین وزن را کسب کردهاند. همچنین از میان گزینههای پژوهش نیز بر اساس نظر دانشجویان وب سایتهای ورزشی و شبکههای ورزشی تلویزیون به ترتیب بالاترین رتبه را به خود اختصاص داده است.
https://sportmedia.journals.pnu.ac.ir/article_3251_18db474fa9534f09ec9ab58e5496e9b2.pdf
2016-11-21
39
49
رسانه های ورزشی
تحلیل عاملی
تصمیم گیری چند شاخصه
AHP
TOPSIS
محمد
ثابت مطلق
msmotlagh@ut.ac.ir
1
دانشجوی دکتری دانشگاه علامه طباطبائی
LEAD_AUTHOR
مجتبی
آقایی
mojtaba_aghaei68@yahoo.com
2
دانشجوی دکتری مدیریت
AUTHOR
آذر، عادل و رجب زاده، علیرضا (1389). "تصمیمگیری کاربردی رویکرد MADM"، تهران: انتشارات نگاه دانش، چاپ اول.
1
سلطان حسینی, محمد؛ سلیمی، مهدی؛ قاسمی، حمید و ترکیان ولاشانی، سمانه (2013). "بهکارگیری روش تحلیلی سلسله مراتبی (AHP) در اولویتبندی موانع رشد اخلاق حرفهای در رسانههای ورزشی". نشریه مدیریت ورزشی، 5(3)، صص 137-159.
2
قاسمی، حمید و کشکر، سارا (1390). "نقش اعتماد به رسانههای ورزشی در میزان اثرگذاری آن بر دانشجویان ورزشکار". فصلنامه تحقیقات در علوم زیستی ورزش، 2(5)، صص 75-89.
3
قدسی پور، حسن (1388). "فرآیند تحلیل سلسله مراتبی"، تهران، انتشارات دانشگاه صنعتی امیر کبیر (پلی تکنیک تهران)، چاپ هفتم.
4
محمدی، سردار و اسماعیلی، نرگس (1391). "اولویت بندی رسانههای تبلیغاتی بر مبنای مدل AIDA با روش AHP در بخش تولیدی صنعت ورزش". مطالعات مدیریت ورزشی، 4(15), صص 77-91.
5
هنری، حبیب؛ احمدی، سید عبدالحمید و مرادی، مهدی (1391). "بررسی نقش چهارگانه رسانههای ورزشی در توسعه فرهنگ ورزش قهرمانی". مطالعات مدیریت ورزشی، 4(15)، صص 145-158.
6
Bakar, M. N. B. A., & Trolan, E. J. (2013). “PSU-USM International Conference on Humanities and Social SciencesThe Impact of the Media on Gender Inequality within Sport”. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 91, pp 215-227. doi:http://dx.doi.org/10.1016/j.sbspro.2013.08.420
7
Deng, W., Sousa, A. A., Agante, P., & Gouveia, L. B. (2014). “Communication Model for Sports Media Web Portals. AASRI Procedia”, 8, pp 44-49. doi:http://dx.doi.org/ 10.1016/j. aasri. 2014.
8
Kline, R.B. (2010). “Principles and practice of structural equation modeling”, (3rded.). New York: GuilfordPress.
9
Lim, J. S., Hwang, Y., Kim, S., & Biocca, F. A. (2015). “How social media engagement leads to sports channel loyalty: Mediating roles of social presence and channel commitment”. Computers in Human Behavior, 46, pp 158-167. doi:http://dx.doi.org/10.1016/j.chb.2015.01.013
10
Ludwig, M., & Schierl, T. (2013). “Sport, media and migration: use of sports media by Turkish migrants and its potential for integration. Sport in Society”, 16(1), pp 94-105.
11
Tavakolli, M., Najafi, A., & Ramezani, Z. N. (2013). “Studying role of mass media in sport development”. Advances in Applied Science Research, 4(4), p 49.
12
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه کارآمدی دوره های یادگیری الکترونیکی در دانشگاه پیام نور
هدف از این پژوهش مطالعه کارآمدی دوره های آموزش الکترونیکی در دانشگاه پیام نور از دیدگاه دانشجویان مدیریت ورزشی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه مورد مطالعه، دانشجویان کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی در دانشگاه پیام نور بودند. حجم نمونه شامل 84 نفر از دانشجویان مدیریت ورزشی بودند که به صورت هدفمند و غیر تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد رستگار پور و گرجی زاده (1390) استفاده شد که روایی آن، توسط اساتید صاحب نظر و پایایی آن با استفاده از ضریب همبستگی آلفای کرونباخ ( 93/0 = آلفا) تایید شد. در این پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی( آزمون تی تک متغیره) استفاده شد. نتایج و یافته های تحقیق حاضر نشان داد که تمامی مؤلفههای کارمدی دوره های یادگیری الکترونیکی در دانشگاه پیام نور به جز کیفیت دسترسی دانشجویان به واسط کاربر و کارآمدی تمرین و تکالیف ارائه شده در یادگیری الکترونیکی از دیدگاه دانشجویان مدیریت ورزشی کارآمد و مطلوب بوده است.
https://sportmedia.journals.pnu.ac.ir/article_3252_91c8d944ccaeda306866e926784f18db.pdf
2016-11-21
50
57
کارآمدی
یادگیری الکترونیکی
دانشگاه پیام نور
عبدالحمید
زیتونلی
h.zitonly@gmail.com
1
استادیار مدیریت ورزشی دانشگاه پیام نور
LEAD_AUTHOR
مرتضی
رضایی صوفی
morrsoufi@yahoo.com
2
دانشیار پیام نور
AUTHOR
اکبری پورنگ، محمد؛ جعفریثانی، حسین؛ آهنچیان، محمدرضا و کارشکی، حسین (1391). "ارزیابی کیفیت الکترونیکی در دانشگاههای ایران بر اساس جهتگیریهای برنامه درسی و تجربه مدرسان". فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی. شماره 66، صص 97-75.
1
جهانیان، رمضان و اعتبار، شکوفه (1391). "ارزیابی وضعیت آموزش مجازی در مراکز آموزش الکترونیکی دانشگاههای تهران از دیدگاه دانشجویان". فصلنامه فناوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، سال دوم، شماره چهارم، صص 65-53.
2
حسنزاده، علیرضا و کنعانی، فاطمه (1389). "ارائه چهارچوبی برای عوامل مؤثر در سنجش موفقیت سیستمهای یادگیری الکترونیکی". پنجمین کنفرانس ملی و دومین کنفرانس بینالمللی یادگیری و آموزش الکترونیکی، تهران.
3
ذوالفقاری، میترا؛ سرمدی، محمدرضا؛ نگارنده، رضا؛ زندی، بهمن و احمدی، فضل الله (1388). "نگرش اعضای هیأت علمی دانشکده پرستاری و مامایی علوم پزشکی تهران به تدریس از نظام یادگیری الکترونیکی ترکیبی". مجله دانشکده پرستاری و مامایی علوم پزشکی تهران (حیات)، 15(40)، صص 39-31.
4
ربیعی، مهدی؛ محبی امین، سکینه و حاجیخواجهلو، صالح رشید (1389). "ارزیابی کیفیت درونی برنامه درسی دوره آموزش مجازی دانشگاه فردوسی مشهد". مجله افق توسعه آموزش پزشکی، دوره 4، شماره 1، صص 36-29.
5
رستگارپور، حسن و گرجیزاده، سحر (1391). "ارزیابی کارآمدی دورههای یادگیری الکترونیکی در دانشگاه تربیت مدرس از دیدگاه کاربران". فصلنامه اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی. سال دوم، شماره سوم، صص 30-5.
6
زارعی زاروکی، اسماعیل (1387). "سنجش و ارزشیابی آموزش الکترونیکی". سومین کنفرانس ملی آموزش الکترونیکی، تهران.
7
شریعتمداری، مهدی و ملکانیان، صدیقه (1389). "ضرورت و نقش آموزش الکترونیکی در ارتقاء فرایند یاددهی یادگیری دانشجویان از دیدگاه اعضاء هیأت علمی دانشگاه". پنجمین کنفرانس ملی و دومین کنفرانس بینالمللی یادگیری و آموزش الکترونیکی، تهران.
8
صفایی، زهرا؛ عمادی، علیرضا و طاهری، مریم (1390). "بررسی میزان رضایتمندی مشمولین آموزش مداوم از برنامههای آموزش الکترونیکی دانشگاه علوم پزشکی سمنان سال 1390". مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی یزد. دوره هفتم، شماره 2(6)، صص 20-13.
9
فتحی واجارگاه، کورش؛ پرداختچی، محمد حسن و ربیعی، مهدی (1390). "ارزشیابی اثر بخشی دوره آموزش مجازی در نظام آموزش عالی ایران (مطالعهموردی: دانشگاه فردوسی مشهد)". فصلنامه فناوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی. سال اول، شماره چهارم، صص 21-6.
10
قائدی، بتول؛ عسگری، مجیدعلی و عطاران، محمد (1386). "ارزشیابی برنامه درسی آموزش مجازی رشته مهندسی کامپیوتر گرایش فناوری اطلاعات از دیدگاه اساتید و دانشجویان در دانشگاه علم و صنعت". دومین کنفرانس ملی آموزش الکترونیک. تهران.
11
کشاورز، محسن؛ رحیمی، محسن و اسماعیلی، زهره (1392). "در تحقیق خود با عنوان بررسی میزان تأثیر یادگیری الکترونیکی بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان". فصلنامه علمی دانشگاه علوم پزشکی تربیتحیدریه، دوره اول، شماره 2، صص 22-13.
12
یزدانی، فریدون؛ ابراهیمزاده، عیسی؛ زندی، بهمن؛ علیپور، احمد و زارع، حسین (1389). "ارزشیابی میزان اثربخشی نظام یادگیری الکترونیکی دانشکده مجازی علوم حدیث". فصلنامه علمی پژوهشی اندیشههای نوین تربیتی. 6(3)، صص 183-137.
13
Brewer EW. (2003). “Moving to online making the transition from traditional instruction and communication strategies”. Mashayekh F, Bazargan A. 2nd Ed. Tehran, Agah Publication 2003; chaps 2-4: pp 16-74.
14
Buckley KM. (2003). “Evaluation of classroom-based, Web-enhanced, and Web-based distance learning nutrition courses for undergraduate nursing”. J Nurs Educ. 2003; 42(8): pp 367-370.
15
Choy, H. (2003). “A Problem-based Learning Trail on the Internet Involving Undergraduate Nursing Students”. Nurs Education, 42(8), pp 359- 630.
16
Jefferson, R. N, & Arnold, L. W. (2009). “Effects of virtual education on academic culture perceived advantages and disadvantages”. US-China Education Review, 6(3), pp 61- 66.
17
Khan B.H. (2000). “A framework for Web-Based Learning. Englewood Cliffs”‚ NJ:Educational Technology Publications.
18
Nneka Eke, H. (2011). “Modeling LIS students intention to adopt e-learning: A case from University of Nigeria Nsukka”. Nigeria: Library Philosophy and Practice.
19
Ong, C.S, Laia. J.Y. (2004). “Factors affecting angineers acceptance of asynchronous e-learning systems in high-tech companies information and management”. Available at: http:// www. wrhambercht.com/research/coverage/e-learning. Accessed Jan 10, 2004.
20
Rosenberg M.J. (2002). “E-Learning Strangles for Delivering Knowledge in the Digital Age”. USA; New York: McGraw Hill.
21
Thurmond VA. (2003). “Defining interaction and strategies to enhance interactions in Web-based courses”. Nurse Educ; 28(5): pp 237-41.
22
ORIGINAL_ARTICLE
ارتباط فناوری اطلاعات با ساختار سازمانی و مدیریت مشارکتی از دیدگاه کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان شمال غرب ایران
هدف از اجرای این تحقیق بررسی ارتباط فناوری اطلاعات با ساختار سازمانی و مدیریت مشارکتی از دیدگاه کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان شمال غرب ایران بود. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود و جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان شمال غرب ایران(آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و اردبیل) تشکیل میدهند که تعداد کل آنها 462 نفر میباشد. برای نمونه تحقیق هم 214 نفر با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از 3 پرسشنامه استاندارد فناوری اطلاعات کارگر(1393)، ساختار سازمانی رابینز(1995) و پرسشنامه مدیریت مشارکتی نظری کمیشانی(1384) استفاده گردید. برای تحلیل دادهها نیز از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد: بین فناوری اطلاعات با ساختار سازمانی و مدیریت مشارکتی از دیدگاه کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان شمال غرب ایران رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد. همچنین فناوری اطلاعات بر ساختار سازمانی و مدیریت مشارکتی کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان شمال غرب ایران تاثیر دارد. نتایج آزمون مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که ارائه مدل رابطه بین فناوری اطلاعات با ساختار سازمانی و مدیریت مشارکتی از نیکویی برازش مناسبی برخوردار است. نتیجه گیری کلی اینکه استفاده از فناوری اطلاعات و ساختار متناسب و دارای پیچیدگی، رسمیت و تمرکز مناسب زمینه مشارکت بیشتر و فعالتر کارکنان و شکوفایی خلاقیتها را ایجاد میکند.
https://sportmedia.journals.pnu.ac.ir/article_3253_a3fec258c5aac7fd5148ca94f29c1b3b.pdf
2016-11-21
58
70
فناوری اطلاعات
ساختار سازمانی
مدیریت مشارکتی
اداره ورزش و جوانان
سلمان
جعفری
salman_jafari1364@yahoo.com
1
مسئول تربیت بدنی دانشکده فنی کشاورزی مراغه
LEAD_AUTHOR
شهروز
غایب زاده
sh.ghayebzadeh@yahoo.com
2
دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی دانشگاه رازی
AUTHOR
بهرام
اکبری
bahramakbari21@yahoo.com
3
دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی دانشگاه پیام نور
AUTHOR
عباس
صادقپور
abbas-sadeghpour77@yahoo.com
4
کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی
AUTHOR
آذری، محمود (1379). "بررسی رابطه بین جو سازمانی و مقاومت در برابر تغییر اعضای هیأت علمی تمام وقت دانشکده های فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی و دولتی شهر تهران". پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، ص 16.
1
ابراهیمی نسب، غلامرضا. (1379). "بررسی رابطة تکنولوژی با ساختار سازمانی در شرکت ملی صنایع مس ایران". پایان نامة کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، ص الف.
2
امیدی، علی (1385). "بررسی ارتباط ساختار سازمانی و خلاقیت سازمانی مدیران ستادی سازمان تربیت بدنی". پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، صص 25-26.
3
جدیدی، علی (1392). "رابطه ساختار سازمانی با مدیریت مشارکتی از دیدگاه کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی". پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد تهران مرکزی، صص 46-48.
4
خانلری، امیر (1383). "اثرات فناوری اطلاعات بر ساختار سازمانی". دومین کنفرانس بین المللی مدیریت، محور 8، ساختار و سازمان، صص 8-10.
5
خلیفه سلطانی، مرضیه (1386). "بررسی ارتباط ساختار سازمانی و کارآفرینی سازمانی مدیران ستادی سازمان تربیت بدنی". پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور، ص 92.
6
داودی، بابک (1380). "بررسی ساختار سازمانی فدراسیون فوتبال و ارائه الگوی بهینه". پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، ص 97.
7
دسترنج، حکمت اله. (1378). " بررسی اثرات فناوری اطلاعات بر ساختار سازمانی". پایان نامة کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، ص 2.
8
رابینز، استیفن پی (1384). "مبانی مدیریت". ترجمه سید محمد اعرابی، حمید رفیعی، و بهروز اسراری ارشاد(1379)، تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی، چاپ سوم، ص 121.
9
رابینز، استیفن (1381). "تئوری سازمان". ترجمة سید مهدی الوانی و حسن دانایی فرد، تهران: انتشارات صفار، ص 22.
10
رضائیان، علی (1380). "مبانی سازمان و مدیریت". چاپ اول. تهران: سمت، ص 148.
11
سعادتمندی، هادی (1383). "بررسی رابطة بین فناوری اطلاعات و ساختار سازمانی و موانع استقرار آن در شرکت ملی فولاد ایران". پایاننامة کارشناسی ارشد دانشگاه تهران. ص 5.
12
شریعتمداری، مهدی (1386). "نقش مدیریت مشارکتی در هزاره سوم". ویرایش سوم. تهران: انتشارات فانوس، ص 35.
13
طوسی، محمدعلی (1383). "مدیریت و مشارکت کارکنان". چاپ چهارم. تهران: موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی، ص 77.
14
عبدوی، فاطمه؛ فرید فتحی، مریم (1395). "رابطه بهکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات با اثربخشی سازمان ورزش و جوانان استان آذربایجانغربی". مدیریت ارتباطات در رسانههای ورزشی، سال سوم، شماره 11، صص 66-76.
15
عزیزی، بیستون؛ مهرابی کوشکی، علی؛ جلالی فراهانی، مجید (1392). "بررسی رابطة فناوری اطلاعات و ساختار سازمانی در وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران". مدیریت ورزشی، دوره پنجم، شماره 3، صص 161-174.
16
کارگر، غلامعلی (1393). "نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرآیند تصمیمگیری مدیران سازمانهای ورزشی ایران". پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، سال دهم، شماره بیستم، صص 122-111.
17
محمدی، سردار؛ اسمعیلی، نرگس (1392). "اولویتبندی شاخصهای فناوری اطلاعات ازنظر میزان آشنایی و استفاده در بخش فوق برنامه ورزشی دانشگاههای کشور". مدیریت ارتباطات در رسانههای ورزشی، دوره 1 ، شماره 1، صص 45-53 .
18
محمدی، سردار، مشرف جوادی، بتول؛ مظفری، سید امیر احمد .(1391). "ارتباط بین نگرش، ساختار سازمانی و جو سازمانی با انتشار فناوری اطلاعات در سازمانهای منتخب ورزشی ایران". دوفصلنامه پژوهش در مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، سال دوم (دهم پیاپی) شماره 3(19 پیاپی)، صص 35-15.
19
محمدیان، فریبا (1388). "تبیین و بررسی شاخصهای خود سازماندهی در سازمان تربیت بدنی و ارائه یک الگوی کاربردی". پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، ص 85.
20
مصطفایی، حکیم. (1388). "رابطة فناوری اطلاعات و ساختار سازمانی ادارات کل تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران". پایان نامة کارشناسی ارشد، دانشگاه گیلان، ص الف.
21
نظری کمیشانی، حمید (1386). "رابطه بین ساختار با مدیریت مشارکتی در گروه صنعتی فارس". پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، ص 10.
22
نقوی، محبوبه؛ هنری، حبیب؛ کارگر، غلامعلی (1392). "موانع بهکارگیری فناوری اطلاعات در فرایند آموزش و پژوهش رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی از دیدگاه اعضأی هیأت علمی بر اساس مدل فرایندی کاتر". پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، سال نهم، شماره 18، صص 112-97.
23
واعظی، رضا؛ سبزیکاران، اسماعیل (1390). "بررسی رابطه ساختار سازمانی و توانمندسازی کارکنان در شرکت ملی پخش فراوردههای نفتی ایران ـ منطقه تهران". پژوهشنامه مدیریت تحول، سال دوم، شماره 3، صص 153-178.
24
Bozbura, F.,T (2007). “Participative management practices in Turkish SME”. Journal of enterprise Information Management; (20)2: pp 209-221.
25
Catherine, L.W., Pervize K.,A (2005). “Structure and structural dimension of participative”. based organizations; (7)1:pp 51-62.
26
Chang, J. Ch (2007). “Information technology organization strucutre andnew product development”. The mediating effect of cross – functional team interaction, engineering management, IEEE, transaction, 54: pp 687-698.
27
Hennestad, B.,W (2000). “Implementing Participative Man agreement: Transition Issues from the Field”. Journal of Applied Behavioral Science; 36: pp 314-335.
28
Hunter, J.,D (2002). “Improving organizational performance through the use of effective elements of organizational”. Leadership in Health Services; 15(3): pp 12-2l.
29
Mendonca, M. A. A., Freitas, F., and de Souza, J. M (2008). “Information Technology and Productivity: Evidence for Brazili an Industry from Firm-Level Data”. Information Technology for Development, 14(2): pp 136-153.
30
Robbins, S.,P (1995). “Organization Behavior”. 3nd ed. USA, Prentice-Hall: International Inc, p 72.
31
Rogers, E.M (2003). “Diffusion of innovations”. (5th Ed.). New York: The Free Press.
32
Tseng, S. M (2008). “The effects of information technology on knowledge management systems”. Expert systems with applications, Vol. 35, pp 150-160.
33
Valoyi, E.,G (2000). “Participation in decision making”. Journal of Industrial Psychology; Vol 36: pp 32-38.
34