بهرام یوسفی؛ علی ناصری
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تحلیل فساد ورزشی در بازه زمانی 1386 تا 1396 در ایران است. در این پژوهش از روش اسنادی با رویکرد تحلیل محتوا استفاده شده است. واحد تحلیل، گزارشهای رسانههای رسمی داخلی بود که با کلیدواژه موضوع فساد ورزشی، مورد جستجو قرار گرفتند. بر اساس مدل تسپ واکاوی فعالیتهای مفسدانه در چهار سطح بررسی شد. سطح نخست انواع فساد را شامل ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تحلیل فساد ورزشی در بازه زمانی 1386 تا 1396 در ایران است. در این پژوهش از روش اسنادی با رویکرد تحلیل محتوا استفاده شده است. واحد تحلیل، گزارشهای رسانههای رسمی داخلی بود که با کلیدواژه موضوع فساد ورزشی، مورد جستجو قرار گرفتند. بر اساس مدل تسپ واکاوی فعالیتهای مفسدانه در چهار سطح بررسی شد. سطح نخست انواع فساد را شامل میشود، که در مجموع 12 مورد شناسایی و از بین آنها، دوپینگ با 34 درصد بیشترین میزان را نشان داد. در سطح دوم فعالیت قرار دارد که افراد درگیر در فساد را بیان میکند. نتایج در سطح سوم یا بخش، نشان داد که 24 ورزش مختلف به صورت مستقیم درگیر فساد شدهاند که از این بین ورزش فوتبال با 933 مورد در گزارشهای رسانهها بیشترین وقوع فعالیتهای مفسدانه را داشته است. و در سطح چهارم هم لیگ برتر، پایهها، لیگ دسته یک، جوانان، و لیگهای دو و سه به ترتیب بیشترین میزان از درگیری با فساد را داشتند. بررسی دهساله رسانههای کشور نشان داد که فساد در سالهای اخیر با تنوع کم سابقهای به سرعت در حال افزایش است. مبارزه واقعی با این پدیده، از رهگذر انعکاس اخبار و اطلاعات به شیوه حرفهای و غیر مغرضانه محقق میشود. رسانهها با خبررسانی و افشاگری، از چنان ظرفیتی برخوردارند که میتوانند فضا را برای متخلفان ناامن کرده و بساط بسیاری از بسترهای ناپاک را در ورزش کشور از بین ببرند.